آموزش مسائل جنسی

در چه سنی باید به نوجوان مسایل جنسی را و روش برخورد با این موضوع را آموزش داد؟

ضرورت آموزش مسایل جنسی به جوان و نوجوان
واقعیت این است که آموزش امور جنسی و دادن آگاهی های لازم در این رابطه از مسائل ضروری و مورد نیاز خانواده هاست. آموزش جوانان ونوجوانان درباره چگونگی رفتار صحیح جنسی و بیماری های ناشی از انحرافات جنسی دارای اهمیت زیادی است.
شواهد گوناگونی حاکی از آن است که مردم و به خصوص نوجوانان و جوانان در این مورد اطلاعات درستی ندارند و منابع یادگیری رفتار جنسی در بین آنان منابع قابل اطمینانی نیست. معمولا آن چه جوانان در این باره می دانند اطلاعات خیابانی است که از افراد فاقد صلاحیت آموخته اند. نه پدر و مادرها، نه مدرسه و دانشگاه، نه رسانه های گروهی و نه مطلعین دینی، عموما مطلب مهمی در این باره به جوانان نمی آموزند. حتی جنبه های بهداشتی و چگونگی مقابله با بیماری های عفونی مقاربتی و ایدز نیز به آنها آموخته نمی شود.
آموزش های انحرافی کانال های تلویزیونی ماهواره ای و فیلم ها و مجلات مبتذل و غیر اخلاقی، خطر شیوع ایدز و بیماری های ناشی از رفتارهای نادرست جنسی را افزایش داده است. باید با آموزش صحیح به نوجوانان و جوانان، در ضمن دروس بهداشت و فیزیولوژی بدن و روان شناسی و تربیت بدنی و امور خانواده و اخلاق و تعلیمات دینی و یا از طریق برنامه های ویژه توسط تیم های متشکل از پزشک و روانشناس و متخصصین علوم تربیتی و دینی و اخلاقی، زمینه مناسبی برای مقابله با این خطر ها فراهم شود.

بدیهی است تا در مورد امور مربوط به امور جنسی آگاهی های مورد نیاز به جوانان داده نشود، آمادگی لازم برای مقابله با انحرافات جنسی و مفاسد و عواقب سوء ناشی از آن و نیز بیماری های مختلف جنسی و راه های انتقال آن حاصل نخواهد شد. پدران و مادران شرعا وظیفه دارند آداب اسلامی را در این رابطه به فرزندانشان بیاموزند و آنها را در این رابطه تقویت کنند تا شیادان و آلودگان نتواند فرزندان آنها را بفریبند و آنها را به وادی فنا و سقوط بکشانند. اما خود پدر و مادر نباید مستقیم وارد موضوع شوند بلکه تحت نظارت انها انجام شود چون حرمت والدین نزد فرزندان شکسته می شود .
نکات مهم در تربیت جنسی
1-از مسائل بسیار مهم این است که فرزندان و جوانان ما بدانند در چه وضع و موقعیتی هستند و در رابطه با زندگی شخصی شان چگونه موضع بگیرند و به چه صورت و شیوه ای از خود و عفت و شرافت و شخصیت خود دفاع و حراست کنند. خطر روابط ممنوع و معاشرت های آلوده باید از دوران نوجوانی به دختران و پسران آموخته شود. پدران( و ترجیحا غیر پدر فرد اگاه و مورد اعتماد) باید محرم راز پسران خود باشند و در این زمینه رابطه تنگاتنگی با فرزندان پدید آورند و گفتنی های لازم را در جهت حفظ خود از خطر و رعایت عفت و پاکدامنی به پسران بگویند. از سنین نوجوانی پدر( ترجیحا....) باید شیوه غسل را به پسر بیاموزد و در اوان بلوغ و احتلام، حالت ها و وقایع این دوران را به او تفهیم نماید و احکام شرعی غسل و چگونگی آن را به فرزندش بیاموزد. مادر باید از طریق پدر، درباره دگرگونی حالات پسر و غسل و احتلام و جنابت او با خبر شود و از قبل لباس و جامه زیر او را جدا و حتی محل خواب او را تفکیک نماید.
در مورد دختران نیز این اطلاع دهی در همین مقطع و توسط مادر و در امور ریزتر ترجیحاتوسط فرد ...باید انجام بگیرد . 
ب ) آگاهی از خطرات وامراض:
در طول جریان تربیت و رشد، پدران و مادران باید به فرزندان خود تفهیم کنند چه خطراتی در انتظار آنها است. در سر راه خانه تا مدرسه و برعکس چه آلودگی هایی ممکن است برایشان پدید آید. چه افرادی در سر راه شان ممکن است سبز شوند و چه رسوایی هایی برایشان به وجود آورند. بخشی از آگاهی هایی که باید به نوجوانان و جوانان به طور مستقیم یا غیر مستقیم داده شود درباره بیماری های مقاربتی است. این گونه مسائل باید به گونه ای به آنها تفهیم شود که احساس نفرتی از آن در دل ها پدید آید و از فرجام آن نگران و بیمناک شوند و ضرورت حفظ خود را از آلودگی ها به خوبی دریابند و این آموزش ها بهتر است در لابه لای داستان ها و اتفاقاتی که برای دیگران پیش آمده بیان شود تا مایه عبرت و پند آنها گردد.
2. تقویت ایمان و اخلاق:
بخشی از آموزش هایی که در زمینه تربیت جنسی باید مورد نظر باشد، آموزش هایی در رابطه با تقویت ایمان و اخلاق است. پرورش ایمانی و اخلاقی می تواند در حفظ فرزندان و جوانان از خطرات و تأمین سعادت آنها خیلی مؤثر باشد. بخشی از این آموزش ها باید در رابطه با حجب و حیای متعادل و موزون و عاقلانه باشد. از علل انحرافات در کودکان گاهی حجب و حیای شدید و زمانی هم جرأت و جسارت و بی پروایی فوق العاده است.
3. اشباع کردن از محبت:
از مسائل مهم در امر تربیت نوجوان و جوانان، اشباع کردن آنها از محبت به ویژه در زمان کودکی آ نها است. اشباع نشدن آنها موجب پیدایش نارسایی ها و کمبودهای عاطفی است که موجب هر نوع اختلال است و زمینه ساز بسیاری از انحرافات جنسی جوانان است و اثر آن تا پایان عمر در افراد باقی می ماند و کودکانی که از محبت سیراب نشده اند در همان اوان و یا در نوجوانی و جوانی به شدت در معرض خطرند. البته زیاده روی در محبت و وابستگی شدید کودکان به پدر و مادر نیز موجب نوع دیگری از خطر است. پس باید فرزندان را به گونه ای متعادل اشباع کرد تا دچار لغزش و خطر نشوند.
4. آمادگی برای زندگی:
به تدریج که پسران و دختران رشد می کنند و بزرگ می شوند باید با دنیای متفاوت زندگی زن و مرد و به وظایفی که این دو در زندگی دارند آشنا شوند. البته این به معنای بیدار کردن نیرو و قوه خفته و نهفته جنسی نمی باشد، بلکه هدف آن است که پیش از این که فرزندان ما به فکر مسأله ای بیفتند و یا چیزی را از زبان دیگران بشنوند باید به گونه ای سالم و معقول و همراه با وقار و عفت و منطقی، خطرات احتمالی و انحرافات را از آنان دور کرد. بررسی ها نشان می دهد که طرح این گونه مسائل در قالب هایی مناسب و همراه با وقار و اخلاق که از هر نوع وقاحت دور باشد از طرف افراد دلسوزی چون پدر و مادر، از لغزش های آینده آنها جلوگیری خواهد کرد.
در واقع آموزش این مسائل توسط والدین و مربیان دلسوز به خاطر جلوگیری از بدآموزی و سوء استفاده در این زمینه است. والدین برای برخی از آموزش ها می توانند از وجود معلمان و مربیاین که مجهز به تعالیم و ضوابط اخلاقی و انسانی بوده و بدآموز و منحرف کننده نباشند، استفاده کنند.
آموزش هایی که به فرزندان و جوانان و نوجوانان در رابطه با زندگی غریزی و جنسی شان داده می شوند ممکن است به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم باشد. در آن چه که مربوط به دستورات و تعالیم شرعی است سعی بر این است که مستقیما مطالب به آنها آموخته شود همان گونه که در رساله های عملی مراجع تقلید وجود دارد ودر آن چه که ناشی از تحریکات و کنجکاوی ها است باید سعی شود راه و روش غیر مستقیم به کار بسته شود. مثلا برگزاری جشن تکلیف برای دخترها و پسرها و تبریک وقت بلوغ آنها نوعی از آموزش های غیر مستقیم است. باید توجه داشت که آموزش مستقیم نیازمند پختگی و توانایی و تیزهوشی و دلسوزی خاصی است، چون از یک طرف باید آگاهی های لازم را به فرزندان داد و از طرفی دیگر باید مراقب بود این امر سبب بیداری زودرس و بی موقع جنسی نگردد و موجب تحریکات زیانبار و باز شدن بیش از حد ضرورت چشم و گوش آنها نگردد.
سن آموزش مسایل جنسی
یقینا در دوران کودکی و در سنین کودکی پایین تر از 7 سالگی ضرورتی برای آموزش مسائل جنسی وجود ندارد. توصیه های پیامبر گرامی اسلام و ائمه معصومین(ع) به والدین این است که کودک در معرض دید و یا حتی شنیدن صدای تنفس والدین در هنگام مقاربت جنسی آنان نباشد. این سفارش ها بیانگر آن است که اولا مرحله ای از تمایلات جنسی در آغاز دوره کودکی وجود دارد، گرچه کودک از آن آگاه نیست و ثانیا عوامل بیرونی ناهشیار بر رفتار جنسی تأثیر می گذارد.
در این سن کودکان بسیاری از اعمال و گفتار را تقلید می کنند و با والدین خود همانند سازی می نمایند. با آلت جنسی خود بازی می کنند و می خواهند جنسیت خود را شناخته از تفاوت های جنسی مذکر و مؤنث آگاه شوند. در این مرحله هر پسر یا دختری به طور حتم از جنسیت خود آگاه می شود و در پایان این مرحله (حدود 6 سالگی) نقش جنسی خود را باید به خوبی ایفا نماید.
یکی از جلوه های تشخیص و شناخت نقش جنسیت در طول سنین مزبور به ویژه شش تا 7 سالگی، ظهور و درک انگیزه های جنسی است گویا در این دوران غریزه جنسی کودکان تا اندازه ای هر چند کم رنگ خودنمایی می کند و کودکان به تدریج آثار آن را به گونه ای احساس می کنند. از این رو برخی از روایات اسلامی بر این نکته تأکید دارد که بستر کودکان و به ویژه کودکان ناهمجنس را از شش سالگی به بعد از یکدیگر جدا سازید در مواردی نیز مادر از خوابیدن در کنار دختر 6 ساله خود منع شده است. در واقع اسلام می خواهد که غریزه جنسی در دوران شکوفایی خود رشدی طبیعی داشته باشد زیرا در غیر این صورت بیم آن می رود که کودک به بلوغ زودرس مبتلا گردیده برای خود و اولیا و مربیان مشکلاتی به بار آورد.
مرحله ای از این آموزش که اطلاعات او را در زمینه آمیزش و ضوابط و احکام و آداب آن افزایش می دهد, باید در هنگام ازدواج و در آستانه آن انجام شود و زودتر از آن لازم نیست و باعث تحریک او خواهد شد.
شما می توانید برای آگاهی بیشتر ازکتاب های زیر استفاده ببرید:
1-رشد جسمی و جنسی در نوجوانی، دکتر حسین لطف آبادی، ص 86
2 خانواده و مسائل جنسی کودکان، دکتر علی قائمی، بخش 12، تربیت جنسی کودکان و نوجوانان، ص 250
3-ازدواج مکتب انسان ساز، اثر شهید پاک نژاد
4-روان شناسی زنا شویی
5آداب آمیزش
6-روان شناسی زن.