نکاتی چند در آموزش و تربیت جنسی و اخلاقی پسران
ـ پسران احتیاج به عفت و پاکی و نزاکت و ادب در رابطه با دختران دارند. نباید تنها از دخترها انتظار پاکی و عفت داشت. در تربیت نسل جوان باید هم در پسران و هم در دختران پاکی اخلاق و عفت را پرورش داد. فساد و انحراف و نیز سلامت و عفت در جامعه همیشه دو طرف دارد که در یک طرف آن مردان قرار دارند. بنابراین عفت را باید از هر دو جنس توقع داشت. اما در جامعه ما فشار، بیشتر بر روی دختران است. و رسم این بوده است و هنوز هم کم و بیش بر اساس مناطق مختلف جغرافیایی، شهری، روستایی و نیز نوع فرهنگ خانواده مرسوم است که زن را محدود کنیم تا پسر به بیراهه کشیده نشود و یا از ترس اینکه مبادا به حریم دختر تجاوز شود او را بسته بندی می کنیم. در حالی که اگر تربیت درست نباشد و شرایط لازم و سالم برای زندگی شخصی و اجتماعی آنها فراهم نباشد، فساد و انحراف بروز پیدا می کند.
ـ نباید به پسرها اجازه داد که کلمات و عبارات عامیانه بی نزاکت که حاکی از بی شرمی و وقاحت است بر زبان آورند. آنها اگر به این عمل عادت کنند رفتارهای زشت در آنها ریشه می دواند.
ـ احترام و نزاکت به زن را باید به آنها آموخت در حالی که احترام به مرد را نیز باید به دختران آموخت.
ـ کار کردن، به گردش رفتن، کوه پیمایی، سینما و نمایشگاه رفتن پدر با پسر کمک به رشد او می کند.
ـ گفتگوی پدر با پسر نوجوان خود در باره تغییرات و اتفاقات ارگانیزم در دوره بلوغ جنسی و مراقبت از سلامت اخلاقی او. مدارس و دیگر مربیان نیز می توانند مطالب لازم را برای آنها بگویند.
ـ پسرها باید طوری تربیت شوند که احساسات دختران را به بازی نگیرند. آنها باید بیاموزند که شوخی و تفریح با احساسات، بی اندازه رذیلانه است. پسران جوان بسیاری به منظور شوخی و سرگرمی و یا به خاطر سوءاستفاده به دختران ابراز علاقه می کنند. دختری در این باره چنین می گوید: پسرها به خاطر سوءاستفاده به دختران ابراز علاقه می کنند و دختر ساده هم فریب این حرفها را می خورد. او می افزاید: کمتر پسری پیدا می شود که با دختری دوست بشود و بخواهد با او ازدواج کند. تازه اگر برای دختر مشکلاتی پیش بیاید، می گوید: من تو را نمی شناسم. برای همین بهتر است دخترها در حفظ حریم خود سختگیر باشند. و بدون شناخت و تأمل هر کس را به حریم احساسات خود راه ندهند. دختر دیگری می گفت: این مسأله در جامعه ما به نوعی بیشتر است. چون، مثلاً در غرب اگر پسری بخواهد با دختری دوست شود، با بهانه ازدواج و قول و قرار مبادرت به این کار نمی کند.
در این صورت دختر تکلیف خودش را می داند. اما در جامعه ما معمولاً و یا بهتر است بگوییم اکثرا پسرها به بهانه قول و قرار ازدواج با دختران آشنا و دوست می شوند...
بنابراین نه تنها باید از پسران هم انتظار پاکی و عفت را داشت بلکه باید به آنها آموخت که بازی با احساسات دختران و استفاده از دروغ و تزویر در رابطه با جنس مخالف بی نهایت رذیلانه است.
